Gülünce binlerceydiniz.
Beyaz kelebekler uçuşurdu ışıltılı yüzünüzde.
Ağlayınca, baharı emziren kar suları çözülür…
Sel olur çağlardı, yeşil, mavi ve ela gözlerinizden.
Gördüm ki; ne ağlamanız kalmış, ne de gülmeleriniz.
Dudağınızda belli belirsiz bir gülümsemeyle
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
