Kapalı pencerenin buğulu camları ardından,
Gidişini izliyorum, başım cama dayalı.
Sesimde seninle beraber uzaklaşıyor.
Bir daha seslenemem sana.
Ben elimle camın buğusunu sildiğimde,
Sen köşeyi dönmüş, görünürden yitmiş olacaksın.
Güneş küsecek dağlarıma.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta