Beynimin süratli yollarında koşuyorum
İfademde bildiklerim kanıyor
Korkular iri gözlerle yaklaştıkça
İçimde ölülerim doğuyor
Uykulara daldıkça vücudum ağırlaşır
Zübeyde için yazdıklarım, çizdiklerim ömrümde iz bırakacak renklerdir gökkuşağı gibi bembeyaz renkler kuşanacak
Gidecek o da … benim bilmediğim onun bildiği zannettiği şehirlere ben yabancı kalarak…
Şimdi;
Arkadaş, dost olarak bakacak geçmişe…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!