Babam!
Gecenin sıcağında susadığımda
Uykusunu terk ederek koşan babam
Elindeki suluğumla gülümserken
Kahramanlığına vurulduğum babam
Şimdi her geceden fazla susuzluğum
Ne elin ne gülüşün ne suyun babam
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta