E L İ F
Dünya denen mekânda kalmamışken hevesim
Gelişiyle geriye döndürdü beni Elif
İnce ince bir alev bu son hazan son mevsim
Yağmur oldu üstüme söndürdü beni Elif
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta