bekler durur sinsi köşesine çekilmiş karanlık
vurur en derin yerinden kalbimin
sinsice örülmüş ağlar gibi
söylediğim her sözde küçük bir yemin
ben karşı kıyılara selam veren vefalı sevgili
çakıl taşları kadar yalnızım şimdi
oysa içimde bir yanım hala
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var