Suçlamak istemem bir dünya yağıyor.
Mevsim kış değil kar gibi soluksuzca.
Olduğu gibi, bulamadığı gibi dönüyor.
Allak bullak yorgun yenilmiş fütursuzca.
Adını koyamadığım mahkûm yalnızlığım.
Keşke bu kadar sevmeseydim böylece.
Pırıl pırıl parlak gülüşler atıyorum.
O zaman semiriyor duramadan yalnızlığım.
Sol yanıma çarpıyor hafif tökezliyor.
Dalgaların hışırtısıdır diye düşünüyorum.
Sızlayan sol yanım olmasına rağmen.
Endişesizce bu kadarda korkmuyorum.
Raksımı bitirince, dolambaçlı yollarım.
Şiir yazmak yetmiyor türkülere ihtiyacım.
Kabararak büyüyor söylüyorum epeyce.
Hassas sinir uçlarıma bir bir dokunarak.
Kenan Gezici 17/04/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 18.4.2025 11:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!