Veririm yoksula hem su hem de aş;
Göz oymam yapmaya çalışırken kaş.
Bırakın olayım daha büyük baş;
Tarih yinelermiş, elde var sıfır!
Gülerken ağlamak, ağlarken gülmek
İçin tiyatrocu olmak mı gerek?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Çok şükür yaşıyoruz 'hal ve gidiş sıfır' olsa da...
Kaleminize sağlık sayın Seçil Karagöz... Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta