Yaşamanın verdiği huzur, huzursuzlukla doludur.
Gençliğim de çiçek gibi, susuzluktan kurudu.
Her yanımı, pervasızca, çalı çırpı bürüdü,
Bir ihtiyar gibi, yıllar, beni de ölüme sürüdü...
Demlendik, tav olduk; dövüldük, şekil aldık.
Kendimizden emindik, yaşıyorduk bilhassa.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta