Karıncalara yuva olan kabanın sesi
Ayyuklardan voltamıza elçi gönderdi.
Hoş, güzel ama yine zeval.
Âdet koltuğuna oturdu.
Rehaveti tuzdan daha beter.
Bizim bağda çalmayan zil
Bize tuz bastırdı elçiyle.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta