Karıncalara yuva olan kabanın sesi
Ayyuklardan voltamıza elçi gönderdi.
Hoş, güzel ama yine zeval.
Âdet koltuğuna oturdu.
Rehaveti tuzdan daha beter.
Bizim bağda çalmayan zil
Bize tuz bastırdı elçiyle.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta