Hüzünlü mizacının ardına gizlediği derme çatma bir aşktı, tek verebildiği.
Ben sevmeyi, ona giden yolların sağ uçurumdan bıraktığımda bin parçaya ayrıldı
ve yosun tuttu zamanla. Aşk kelimesini hayatımdan çıkaralı çokça zaman oldu, yolda karşılaşsakta tanımamazlıktan geldi yüreğim onu.
Yarı yolda bıraktım tüm gelecek günleri, geçmişten gelen günlerin ise hesabı var kendince.. Bugünümü sattım düne, yarınımsa dünden kaldı gebe. Bir tek canım kaldı
içimde onu da koyup gittim yüreğine.. Yarsızlaştı içimde bir boşluk, üstü açıkta kalınca ve üşüttü aşk denen illet, bu acıysa çok başka..
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Çok güzel yazıp alatmışsınız beğeni ile okudum sağolun var olun satırlarınız su gibi akmış kaleminiz daim olsun saygılar +10 puan Tebrikler.
evet hayatta bazen ketum olmak lazım. sevgi ne kadar güçlü olsada şartlar ayrılığı gerektirir bazen. zaman herşeye ilaçtır
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta