El Nakış Al Yazmaya
Baş örtülü analar kaldı ortada yaya
İmansız beyinler vuruyor başına kaya
Onların emelidir ne ar kalsın ne haya
El nakış al yazmasından belki böyle caya
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Kim ne derse desin hür irademle bağlarım
El uzanıp laf edildikce yana yana ağlarım
Tak etmesin ettimi yedi sülalesini dağlarım
Yolum İslam yoludur durmaksızın çağlarım
güzel bir şiir okudum yüregine sağlık kalemin hiç susmasın yolun açık olsun on puan+anto.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta