Gönül bağım gazel döktü kurudu
Gözün aydın gönlüm sende farıdı
Bir zamanlar dünya bana dar idi
Şimdi görüyorum seni el gibi.
Yasun tuttu şu gönlümün yarası
Senden miras şu kalbimin karası
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
