El Ele Şiiri - Kasım Kobakçı

Kıvrımlı koylara değen esinti,
Çekiyor bizi,
Sakin sulara.
Kayar gider toprak, altımızdan.
Güneş ışıkları, oyun oynarken,
Sahil yükselir ve,
Kendini bırakır denize.
Düşüncelerimiz donar o an,
Çözemez hiçbir kilit,
Esir oluruz akıntıya.
Kıvrımlı koylara değen esinti,
Bir ileri bir geri, savurur ruhumuzu,
Zeytinlerin gölgesinde.
Götürür bilinmeze.
Vadi vadi, yolları keşfederiz,
Özgür bırakılmış düşlerle,
El ele...