Varlığı hiç kabul edilmemiş bir kız çocuğu var kocaman bedemin içinde
Sesini duyamadığım boyuna yaşlar içinde
Yüzünü bile kaldırıp bakamadığım o narin bedenini çivili ter örgüler sarmıştı
Nefes aldıkça çırpınan bı kuş gibi çarpıyordu o yalnız kalbi
Zamanın içinde sessizliğin sisinde kayboldu o çocuk neşesi karanlıklar şehrinde
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta