Ömrümün fehm edilmez noktasında beklerim
Gelmiyorsun Sultânım, bilmiyorum nerdesin
Gayrı ölüm yolunda yavaş yavaş teklerim
Kabrime giden yolda gözlerinle perdesin
Nerde bir Elif görsem yer açarım sinemde
Zira hepsi yârimin endâmını anlatır
Yeni Elifler büyür gözümdeki her nemde
Ve yazılır sineme bu sevda satır satır
Habîb'in Mirac'daki yolu kadar uzundur
Sadece gözünü görseydim senin
Çekilmez kedere düşmezdim gülüm
Duymasam tadını yakan bûsenin
Zor gelmezdi bana ânî bir ölüm
Elif’le başlamıştı ilk emir Ol Habîb’e
Sonu da başı gibi Elif idi İkra’nın
Habîb’in okuduğu evvelâ Elif oldu
Göğsüne Elif yazdı, sıktığında Cebrâil
Ve karanlık mağara, binlerce Elif doldu
Dedi ki, Resûlüsün sen Allah’ın, bunu bil…
Nice bin yıldız yanan âsumânda yalnızım
Gemiler uğramayan her ummânda yalnızım
Baharlar gelip geçer çiçeklerin üstünden
Zülfesinden dökülen iksiri içtiğim an,
Anladım sevdasını kıyamdaki Elif’in.
Kaç bin melek Elif’çe kıyamdadır göklerde
Kaç bin Elif koruyor, gökleri devrilmekten
Sevdânın neş'esini duyarken vedâ ettim
Kollarından çekilip ey sevgili ben sana.
Aşka hürmet borcumu böylece edâ ettim
Versem de binbir azâb inleyen iki cana
Düşün ki bûse yasak, zülüf yasak, göz yasak
Kaldir ayaklarini üstünden sol cennetin
Izin ver de gireyim bahcesine rahmetin
Bilir misin evladin nice günah icredir
Gurbetlerde sürünmem icin miydi zahmetin
Irmakların altında başka ırmaklar akar
Pervane olur gökler bir kerre görmek için
Bu şehre dalga dalga nice bayraklar akar
Uçuşur kubbelerden bir zerre görmek için
Erguvanlar sabırsız ve laleler mağrurdur
Hani Elif yazardın gecelerin gönlüne
Deryalar sükût edip kalemini dinlerdi
Yıldızlar gözlerinden nur alırdı o demde
Ve Elif'le başlardın yine bir taze güne
Geceler tükenmenin azâbıyla inlerdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!