Açlıktan ölmek üzereyken bulduğum,
Bir parça ekmek gibiydin sen yüreğime,
Bilmem nerede bir çeşme başına saygıyla bırakılmış,
Besmele ile alıp şükür ile sindirmeye çalıştığım,
Bir parça ekmek gibiydin,
Hem açlıktan kıvranıyor sabırsızlanıyordum,
Hem de nimetsin diye kendimi tutuyordum,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta