Nereden geldiler bilmiyorum.
Kalbimde çıplak ayaklı kadınlar koşuyor..
Sormaya cesaret edemediğim eğreti bir bitkiye ad verir gibiler.
Öyle yoruldum ki, kafamdan şırınga elinde dolaşan nedensiz bir savaş.
Sonuç hep aynı.
Dağınık ,
Bulanık,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta