Eğme Başını Şiiri - Şahin Kaya

Eğme Başını
Mahzun mahzun yürürsün
Sanki kötü bir iş yapıyormuşsun...
Allah aşkına bir de utanarak başını öne eğersin.
Üzgünüm ama çocuklarım için istemeye mecburum! dersin
Affedersiniz ama bana askıda üç ekmek verebilir misiniz?
Utanma ablam!Seni bu hale koyanlar utansın.
Yere giresice bu düzen batsın!
Eğme ablam eğme o güzel başını.
Seni bu hâle koyanlar keşke bilselerdi..
Bilselerdi de şu anda hissettiğin o utanç duygusunu.
Senin şu hissettiklerini onlar da iliklerine kadar hissetseler idi
Ondandır sen eğme ablam eğme o güzel başını.
Yere giresice bu düzen,batsın.
Anlamıyordu tok acın hâlinden.
Kimin umrunda ablam okuyur dışarda öğrencin
Kimin umrunda senin perişan halin.
Kimin umurunda en düşük maaşla her şeye yetmeyişin
Ondandır; diyorum ya ablam!
Yere giresice bu düzen
Eğme, o güzel başını eğme, artık ablam.
Zenginin gözü bir türlü doymaz.
Açın halinden zerre anlamaz
O askıdaki ekmeği versen belki ona bile yok demez.
Yeter artık, yere giresice bu düzen!
Eğme, o güzel başını eğme, ablam!
İnsan insana destek olmalı.
Halden en güzel şekilde anlamalı.
Yediğini az da olsa illa bölüşmeli.
Mutluluklar paylaşınca çoğalırdı.
Acılar paylaşınca azalırdı.
Azalınca da birazcık da olsa onun gibi ablalar da
biraz da nefes alırdı.
Ve o abla aç çocuklarına ekmek isterken de
Sanki kötü bir iş yapıyormuş gibi başını öne eğmezdi.