Bu sabahta yalnızlığa doğunca güneş,
O ela dan belalı gözlerini unuttum.
Bana sensizliği tutunca bir eş,
Hayalimi perdeleyen yüzlerini unuttum.
Ne ay kaldı geçmemiş ne de birsene
Çok zamandır zihnimi kurcalıyor bir şeyler
Ufkumu karartıyor bu yalnızlık duygusu.
O sessiz çığlıklarımı duymuyor hiç kimseler
Ve kabusa dönüşüyor gerçeklerin korkusu.
Zaman varken yalanlara veda etsem diyorum
Aynadaki bu suret benim değil mi?
Gözler benziyor ama bakış yabancı.
Tepeden tırnağa değişmiş her şey
Kalıp aynı olsada nakış yabancı.
Bu kadar mı tezatlarla yaşamaktayım?
Köreriyor yüreğim, köreriyor kalemim,
Satırlara dökeceğim bir şey kalmadı.
Gün geçtikçe daralıyor gönül alemim,
Hayalini güdeceğim bir şey kalmadı.
Çay misali aktı gönlüm deryalara hapsoldu.
Şu başımı yumruklayan benim en iyi dostum.
Hiçbir zaman hilesi üçkağıdı olmadı.
Eğer bu gün hala ayakta ise postum,
Yanımda olmadığı bir kara günüm olmadı.
Bana omuz vererek çıkardı bu yolları,
Ne zaman elime alsam kalemi
İlk aklıma gelen sen oluyorsun.
Esir alıyorsun lugatımı cümlemi
Her hecenin ölçüsü sen oluyorsun.
Uykusuz gecelere adından ninni tuttum
Ne acımasızmış hayat nede zalimmiş,
Her canım diyeni sen gibi sandım.
Meğer insan insana ne de hainmiş,
Her elimden tutanı sen gibi sandım.
Gözüm hançer, yumruğum balyoz sanırdım,
Hatırası kalmamış artık bu şehrin,
Balık tutuğum küçük salı değişmiş.
Baştan sona kaybolmuş bütün geçmişim,
İnsanların yıldızları fal'ı değişimiş.
Pek bi çağdaşlaşmış ben görmeyeli,
Anladım
Sonsuz bir hicran var kapımda
Sonbahar olsa gerek bu
Demek yaprak dökeceğim
Varlığın bir ilmekse boynumda
Yakındır, çözeceğim.
Geceler bir sır gibidir
Asırlarca çözülmez
Gündüzlere kafa tutmak kolaydır ama
Görünmeyen bir düşmanla kolayca cenk edilmez.
Çirkini güzel yapar asiyi mazlum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!