Eflatun’un Gözleri 3
(Ben seni en çok susarken sevdim)
Sen gidince
Ruhumun kıyısında bir sandal kırıldı
Artık hiçbir dua
Beni hayatın kıyısına yanaştıramıyor
O gün bu gündür
Sokağa çıkarken gökyüzüme
“Bugün de gelmeyecek” yazıyorum
Sonra silmeden geri dönüyorum
Çünkü senin gelmemen bile
Bir iz bırakıyor üzerimde
Şimdi caddelerde yürürken
Ayaklarım seni ezmemek için
Hafif basıyor yere
Ya bir izini görürsem
Ya adını fısıldayan bir rüzgarla karşılaşırsam diye
Sürekli tetikte yüreğim
Günlerden bir özlem
Saatlerden bir boşluk
Takvimlerden düşen her yaprak
Biraz daha seni eksiltiyor içimden
Ama seni eksiltmek
Seni sevmeyi azaltmıyor yüreğimden
Ve o elma yok mu…
Rengini senin gülüşünden almış olan elma
Tadı yutkunmayan bir anı
Saklımda
İlk gün gibi duruyor hala
Çünkü bazı anılar
Bozulmaz, sadece susar
Bu gün ben de susuyorum
belki yarın yeniden başlarım konuşmaya
Gönülçerağim
Kayıt Tarihi : 22.5.2025 05:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!