Efkârlı Şiiri - Hikmet Nazlı

Ahmet’e…

Devrem uyan, saat beşe on beş var,
Bir sigara yak efkârlı, efkârlı.
Dert yükünü boş ver, çileyi boş ver,
Çek dumandan, çek efkârlı, efkârlı.

Anlaşılan o ki; mevzu çok derin
Ne devren anlıyor seni, ne torun
Her gelen yeni gün, bugün ve yarın;
Dünden daha çok efkârlı, efkârlı.

Hak, gam üleştirir, kullar da taşır
İsyankâr düşünen yanarak üşür.
Dert etme, çek bırak, tetiği düşür,
Şarjörünü tak efkârlı, efkârlı.

Koğuş nöbetinden hazır kıtaya,
Yorulmadan koşuyorsun rotaya.
İstemsizce yaptığın her hataya
Ders gözüyle bak efkârlı, efkârlı.

Son günlerde gam yurduna taşınıp,
Çok dağıldın ruhsal yönden aşınıp.
Kendinle bir toplamayı düşünüp
Silahını sök efkârlı, efkârlı.

Kâbuslara dalıyorsun yatınca
Hemen gitme yat borusu ötünce
İçtimadan sonra sayım bitince
Gel yanıma çök efkârlı, efkârlı.

Hava soğuk çıkarma şu parkayı,
Üşütürsün, sağlama al terkiyi.
Sesin güzel, düzgün söyle türküyü,
Biraz tize çık efkârlı, efkârlı.

Kahır filmi çok iş yapmaz gişede,
Hep dalgınsın, hiç gözün yok neşede.
Akşamları avludaki köşede
Görüyorum pek efkârlı, efkârlı.

Şafak atar, günler geçer, yakınma
Hak’tan başka hiç kimseden sakınma
Haydi anlat Hikmetî’ye, çekinme
Tüm derdini dök efkârlı, efkârlı.

08.05.2021