Saçarak titrek ışıklar gece toplar haşarât şemm
Yanarak mest olur âdem.
Sevenin sevdiğine verse de bir memlu kadeh semm
Sanır âşık bunu zemzem.
Bir ölüm herkese malûm, yaşamak fikri mukaddem
Bu acun sanki cehennem.
Yeni dünyâya gelenler de gider benzeri şebnem
Yokolur geldi mi subhdem.
Senelerdir duyulan bâzı maraz, kalsa da mahrem
Yaranın çaresi merhem.
Yapılan her şeye akdem, öperiz pâyını her dem
Bizi affeylesin annem.
Efkâr-ı sâhîha = gerçek düşünceler
Haşarât = küçük böcekler Şemm = mum
Semm = zehir Subhdem = sabah vakti
Mukaddem = daha önce gelir Şebnem = çiy
Maraz = hastalık Mahrem = gizli
Akdem = evvel, önce Memlu = dolu
Feilâtün Feilâtün Feilâtün Feilâtün
Feilâtün Feilâtün
. . / / . . / / . . / / . . / /
. . / / . . / /
Kayıt Tarihi : 30.6.2012 04:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!