Kumların kızgın yüzünde yankılanan bir ufuk
Eskimeyen bir tarihte, zamanın beslediği çocuk
Karanlıkların ve gölgelerin o çocuktan kaçışı var
Ve kavuşmak için ona, insanlığın yarışı var
Ahenkli ve renkli bir tablo büyüyor kumdan
Tuba büyüyor, alıyor öcünü zakkumdan
Büyüyor nesiller çınar ağacının yapraklarına
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta