Kalbin edebi sükûttur.
Buyüzden daima en derin ses suskunluğumuz.
Buyüzden daima en derin dokunuş duyuşumuz.
Buyüzden daima sonsuzluğu iç ses soluduğumuz.
Buyüzden daima kendimizi sözsüz bir özle okuduğumuz.
Buyüzden daima kendimize içten dokunduğumuz.
Edebimizden daima kendi edebiyatımız.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim