ölüm döşeğinde beklerken,
azraili...
iki kuruşluk hayatın,
herhangi bir sinemada seyircilerle buluşur,gözlerinde...
ecel artık kapına dayanmış,
güneş tepeyi çoktan aşmış,
geceler bir sonbahar hazanında,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
güzel şiir tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta