Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
öyle acırki insanın canı bazen
bir an önce gelsin dersin ecel !..
ama duymaz işte seni
vakti geldiğinde o gelir bulur seni
şiiriniz bana çok içten ve sıcak geldi. Duygularınızı cok iyi yansıtmıssınız.
kaleminize sağlık başarılar
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta