Ebediyete Kadar Şiiri - Seyrani Göl

Zamanı yendim seninle,
Bir tek bakışınla durdu her saat.
Tenin, bir ömrün suskun kıyısıydı,
Ve ben, o kıyıda sonsuzluğa uzandım.

Sana susamak bir ibadet gibiydi,
Her ayrılık biraz daha çoğalttı beni.
Sensizliğin bile sen kokuyordu,
Bensizliğini bile kıskandım bazen.

Tutkuydu bu, sıradan bir sevda değil,
Aklı yakan, bedeni titreten bir ateş.
Gecenin içinde sana yürümekti,
Ve her adımda biraz daha yanmak.

Ellerin...
Tüm dilsizlikleri konuşturan bir dua.
Gözlerin...
Hiç gitmemiş gibi içime yerleşen vatan.

Her ne yaşandıysa senden önce,
Hiç yaşanmamış gibi silindi.
Çünkü sen...
En önceydin, en sonsun,
Ve asla eksilmeyenim.

Şimdi ne yapsak eksilmez senden,
İstersen susalım, istersen konuşalım.
Aşk bizimle zaten,
Ve bizimle kalacak…
Bir ömür değil,
Bir ebediyet kadar.
S.GÖL