Ebedi Şiiri - Kemal Okumuş

Mavi gökten bile pay vermek istemediler kimi vakit, göğümüzü yırttı kimisi.
Sanki payidar kalacaklarmış gibi kıyamete kadar ve sonrasında; dünya onların kalesi.
Biz eğleneduralım, mahşeri beklemeden dilimizde o şarkı dolaşalım “nefsi, nefsi! ”
Bekleyişimiz öyle ebet müddet sürmeyecek, merak olmasın; “Mevt” verecek dersi.
Süslen sen, başka derdin olmasın, ey Havva’nın kızı, sensin yedi düvelin eşsiz ecesi.
Dön kendi etrafında şemse aşık cihanın dönüşü gibi; dönünce tutuşur şemsin entarisi