Unutulmuş insanların doğurduğu yalnızlıkta sürünüyorum
Küçük bir karenin içinde
Soğuk rüzgârlar bahşedilmiş, karanlık sokaklar
Karanlık sokakların cıvıltı ve neşe kokan yanından korkuyorum
Dağlar daha emniyetli belki
Ormanlar ki birbirine geçmiş odunlar
Üzerine örtüyor geceyi
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta