Unutulmuş insanların doğurduğu yalnızlıkta sürünüyorum
Küçük bir karenin içinde
Soğuk rüzgârlar bahşedilmiş, karanlık sokaklar
Karanlık sokakların cıvıltı ve neşe kokan yanından korkuyorum
Dağlar daha emniyetli belki
Ormanlar ki birbirine geçmiş odunlar
Üzerine örtüyor geceyi
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta