Unutulmuş insanların doğurduğu yalnızlıkta sürünüyorum
Küçük bir karenin içinde
Soğuk rüzgârlar bahşedilmiş, karanlık sokaklar
Karanlık sokakların cıvıltı ve neşe kokan yanından korkuyorum
Dağlar daha emniyetli belki
Ormanlar ki birbirine geçmiş odunlar
Üzerine örtüyor geceyi
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta