Yaşantıma bir yön vereyim.
Bıktım bu çaresizlikten,
Yeter çektiğim acı,
Yaş olmuş yirmi iki,
Bakıyorum aynalara,
Gösteriyor kırk iki,
Aynalar doğrudur belki,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var