Duygu Şiiri - Betül _sevindik

Yağmur, yürekleri hüzne boğan ve karamsar uçurumlardan iten...
Düşmek istemiyorum karamsar uçurumlardan, tutunmak istiyorum.
Kıyıdaki dallara, toprağa basmak istiyor ayaklarım.
Düşmek istemiyorum uçurumlardan,uçmak istiyorum....
Maviliklere doğru özgürce kanat çırpmak istiyorum,
ılık rüzgarı hissetmek istiyorum savurduğum saçlarımın arasında....
Coşkuyla bakmak,
soğuk karlar arasından gülümseyen güneşe göz kırpmak istiyorum.
Yağmurda ıslanmış ürkek bir kuş yavrusu muyum?
Yoksa ona kanat geren duygumu...
Ben duyguyum kanat geren,
ben duyguyum sevgiye doğru yol kat eden...
ve yüreklere dolan, hızlandıran kanatlandıran...
Kimi zaman küçük bir kız çocuğunun avuçlarından göğe kanat çırpan coşkuyum,
kimi zaman iki çift gözle dile gelen, kalplere akan sevgiyim...
Ama kimi zaman öfkeyle kavrulan nefretim yüzlerde bastırılması zor...
Kimi zaman yaşanmışlıklarda, yüzde minik bir tebessüm oluşturan mutluluk,
kimi zaman umut,
hayata kanat çırpan...