Gün biterken,
karanlıkla birlikte gelir düşünceler.
dalgaların kıyılara bıraktığı deniz yıldızları gibi,
gecenin sonunda can çekişerek ölürler.
Yalnızlık,
alışılagelmiş, müzmin bir hastalık.
Küçük bir akvaryumda ben
okyanusu özleyen bir çaresiz balık.
Hayat sandığımız bir rüya alemi belki
-tıpkı Caldero'nun dediği gibi-
ve yok saydığımız herşey var,
varlarda yoksa
gönül istediğinde yaşatacak bir yar
olmasa da
her zaman yardan atan bir yar var
inandığımız herşey bir sanı aslında
sanılarda yanılgılara yol açar
var
yok,
yok
var…
Kayıt Tarihi : 27.5.2001 21:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!