14.08.2000 İstanbul Güngören Hastanesi
Hep gerim gerim çekilen, düş düş saplantılar;
Başım hedef tahtası mı, çekilen okların?
Sık sık çekilen, isâbetlerden kalıntılar,
Varlığımı sömüren, derin acıları yokların...
Düşünceler, derin, kesildikçe dilim dilim,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta