DÜŞÜN
Vitrin camları gibi insanların yüzleri
Kırılıp dağılıyor kendi aykırılığında
Tanımlayamıyor kendilerini kopan parçalar
Öylece kala kalıyor ayrı yerlere saplanıp
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
