Düstur Şiiri - Abdurrahman Günay

Aklına bile gelmezken çokça,
İçine doğmuş da değil önce.
Kopar yerinden bir olasılık,
Artık mayalanıp durur keşke.

Ya beklenmezdir ya rastlantı,
Alt üst ediverir ömrü, hayatı...
Hesaba gelmeyen bir akıbet;
Sebepse sebep, küncü boyutu!

Doğumdan sona bir sırlı matematik,
Tetikler durur vakayı öngörmez yetik!
Her edim kendindendir, kendi marifeti;
Demez ki akıldan öte bir hüküm genetik!

Kof benlik vampirdir, şeytandır kibir...
Ruh bundan mustarip hırs, cana yüklenir!
Şükründe samimi yol tutar rızadan,
Kişi doğru doğmaz ama doğruya yönelir!