Kör kuyuya düşmüş gibiyim
sağım solum
her yönüm
karanlıkta
bir başıma
yapayalnızım
ne bir dost
ne bir arayanım
ne de bir soranım var
öyle yapayalnız
bir başınayım
kukuna kuşu gibi
Uzanan ellerimi
tutanmı
heyhat
nerde o sıcak
eller
konuşan yüreğim
kilitlendi
yalnızlığa
anahtarı düştü
dipsiz kuyuya
benim gibi
aranıyor
debeleniyorum
ve ne gariptirki
tutunası eller yoklar
bağlanası yürekler
kayıplarda
beni bir başıma
yalnızlığa gömdüler
acımasızca
düşenin dostu olmazmış
derlerdi de inanmazdım
düşünce anladım
yalnızlığın
yalnızlığında
kilit vurdum hecelerime
sustum
duymadım
görmedim
beni böyle
yalnızlığa itenlere
ilendim
bütün içtenliğimle
ve diri diri
gömülürken
gömüte
ah ediyorum
beni yalnızlığa
terkedenlere
18.03.2008/OLTU
Ruhi HatunoğluKayıt Tarihi : 19.3.2008 06:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!