Gölgelerle büyürüm her akşam üstü
Gurbet usanmadan ağlar içimde,
Bir sabah bir ikindi vakti kaybolur kuşlar
Ayaklarım bedenime isyan içinde.
El tutmaz bel tutmaz her yanım çıkmaz
Yaralı gönlümü kimse anlamaz,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var