DÜŞMAN ŞİİRLERİ

Hayatta hep tek başına mücadele etmek zorunda olanlar vardır. Arabalar yanından geçerken dost yüzler hep dikiz aynalarından gülümser onlara. Kaldırımda karşılaştıkları, sadece bir kahve kokusudur o kadar. Derdini kimseye söyleyemezler. Yerlere düşseler bile, kendilerini kaldıracak kimseleri yoktur. Bir ağaçtırlar; ama dallarında hep yiyiciler vardır. Böyle insanlar, tek başlarına bir ordudur, dost görünenlere karşı. Tek başlarına kaldıklarında, ne arayanları vardır ne de soranları. Bir zarfın bir puludurlar, asla sevgiliye, eşe, dosta yazılmış bir mektup olamazlar. Hayata yapışıktırlar, yüreklerinden kopup giden sevgi çığlarına rağmen. Hayatta tek başına mücadele etmek zorunda kalanlar ne kimseden bir yardım görürler ne de kimseden gözyaşları beklerler. Çünkü onlar, timsahlar arasında yaşayan suaygırlarına benzerler ve timsahların dostluklarına güvenmezler. Tek başına mücadele verenler, bazen eşlerine, çocuklarına, düşkünlere göğüslerini ova yaparlar. Onların göğüsleri, gelincik tarlalarına benzer bu yüzden. Göğsü kan renginde olsa da, bir kadını yüreğinin üstünde uyutmak için, acılarını çiçek ederler. Tek başına binlerce çiçeğe dönüşürler. Üzüntüyle yaşamak zorunda olsalar da, kendilerine derdi yol edinirler. Kaçmazlar, engellerden. Yürümeye devam ederler. Tek başına hayata göğüs gerenlerin, yürekleri daha büyük olur. Öyle küçük haplarla kendilerinden geçmezler. Hayatta tek başına mücadele edenler, hep sürüyle karşılaşırlar. Kendisine tetik çekenler, silahının ruhsatını babalarından alırlar, silahının mermisini analarındandan alırlar, öldürme emrini dayısından alırlar. Karşılarında yalanla kurulan kişilik krallıkları vardır. Tek başına mücadele verenler, kral gülümsemesinin arkasında soytarı bir kişiliğin olduğunu bilirler. Kraliçe gibi yürüyenlerin ayaklarında, ezilmiş bir kişiliğin izlerini görürler. Hayata karşı tek başına göğüs gerenler, karısının ya da kocasının parasıyla bir başkasıyla yatıp, ondan sonra da göğsünü gere gere yürüyenlere benzemedikleri gibi, göğsünde bir gerdanlıkla gezenlere de benzemezler. Aşkları onurludur, sevgileri sadece kendilerine aittir. Yüreğini bir başkasına verenler, asla kendi adlarına sevemezler. Tek başına mücadele verenler, tek başına sevmesini bilirler. Severken bile, asla bir başkasından yardım dilemezler. Hayatta kişi olmayı tek başlarına kazananlar, kişiliğin de zirvisinde olurlar. Hayat karşılarına hep omuz atanlar çıkarsa da onlar tüm bu tavırlara omuz silkerler. Bilirler ki kişinin olmadığı yerde, kişilik de olmaz. Bu yüzden en son aradığı şey, kişilik olur. Tek başına mücadele verenler, baklavanın üzerine dökülen fındıkların kendilerini baklavanın kendisi sanmaları gibi bir yanılgıya düşmezler. Başkalarını kurt ve ya köpek diye niteleyip etrafa bir ayı gibi saldıranlardan da olmazlar. Tek başına mücadele verenler, çok düşman kazanırlar. Çünkü birey olmanın en büyük bedeli düşman kazanmaktır. Bu yüzden her daim linç edilirler.
..

Bu asır zalim bir kış gülüme

Zaman kara kış gülüme
Üşüyen gönlüm şimdi
Zamanda zaman yok sevgiyi yaşamaya
Mideye zaman var gönle zaman yok
Şu ahir zaman gönlüme ok
..

Toprak insana düşman!
İnsanoğlu toprağa…

İnsanoğlu toprağa düşman!
Toprak in sana:

Ve can alıp veriyor…
..

Yılları bitirdim bekledim durdum
Gelene geçene hep seni sordum
Yumruğu bağrıma bin defa vurdum
Senin gibi sevda düşman başına

Çok umudum vardı soldurdun gitti
O sevgim o aşkım tatmadan bitti
..

düşman kazanmak kolaydır
dost kazanmak öylemi,
yıllarca dostluk eden birini
bir sözle düşman ettin değilmi
..

Düşman boğazı geçiyordu,
Toplar havada uçuşuyordu.
Gemiler sıra sıra gelirken,
Birçok askerimiz,şehit oluyordu.

Çanakkale elden gidiyor,
Düşman, sınırı geçiyor.
..

Değirmenin yolu Ilgın'ın düzü
Kamil'i vuranın kapansın gözü

Kamil'im Kamil'im aslan Kamil'im
Sana nasıl kıydı düşman Kamil'im

Değirmenin yolu Ilgın'a karşı
..

Konu:Sitem,Ayrılık..

Zulümdü yıllar bil benim için
Aşkının acısı gözyaşlarımda
Mutlu olamadım bir gün seninle
Senin gibisi düşman başına..

..

Türk askeri cebhe cebhe dolaşır,
Düşman eline gelişiverir
Türk askeri gece gündüz silah başındayken,
Düşman tuzak hazırlıyordu.

Millet koşmuştu Hakkari, Tunceli, Şırnak,
Sevinmişti türkiye gibi insanlar,
..

Seni kardeşim yerine koydum,
Eşe,dosta sordum,
Çok yerlerden kovuldum,
Dost aradım düşman buldum.

Arkadaş dedim bağrıma bastım,
Ona neler yaptım,
..

gönülden gönüle ulaşan sevgi,
yalnızlığa düşman bir arkadaş o.
âşıklar dilinde buluşan sevgi,
yanık gönüllere bir arkadaş o.

ne var ne yok herbir şeyi tararsan,
dostluklarda yalnız onu ararsan,
..

Seni vatan için saldık kışlaya
Mehmedim yurduma düşman girmesin
Şafakların saat gibi işleye
Mehmedim yurduma düşman girmesin

Nöbet saatinde uyuma sakın
Gözünü iyi aç etrafa bakın
..

Veysel oldum nicesine sarıldım
Yazmayan kaleme uc ettiler beni
Milletimi kandırana darıldım
Oy verene düşman ettiler beni

Elde avuçta ne var hepsi satıldı
Vurguncular dört bir yana dağıldı
..

ilk Direnişti Bu Düşmana Karşı
O Gün Zordaydık Her gün Olduğu Gibi
Gönüllü OnYediler Yetiştiler
Zafer Yakındı.Hasan Çavuş Çıktı Ortaya
Türküler Söyledi Alaya
Şafakla,Düşman Topa Tuttu Siperleri Ve Askerleri
Elimizde Bozuk Tüfekler 5 Kurşun Her Kurşun Bir Düşman
..

Dost ile düşmanı anlamak için,
Kambur tutar sırtın ağarır saçın,
Gözlerin kan ağlar için ezilir niçin,
Dostun kimmiş düşman kimmiş düşte gör.

Bir gün olsun bitmez olur dertlerin,
Maskarası olursun olur olmaz itlerin,
..

Bitmez çile ömür gelir yarıya,
Kimse bakmaz bal yapmayan arıya,
Maskara olursun çoluk çocuk karıya,
Dost kim düşman kim düşte öyle gör.

Var gününde ağam paşam diyenler,
Girip çıkıp gelip gidip yiyenler,
..

Eğer ki; Bu güzel vatan toprağını
Düşman askeri gelip,basıp çiğnerse
Bu vatanımı işgalden kurtarmaya
Bir daha Mustafa Kemal,doğmayacak.

Eğer ki; Şehitlerimin mezarını
Düşman çizmesi ayak basıp,ezerse
..

Bilmemki iyi gün bilmemki darsa,
İnsan isen biraz mantığın varsa,
Şaşırırım dar günümde dost halim sorsa,
Dar günde belli olur dost ile düşman.

Eller güler oynar sende bakarsın,
İçinden ağlarsın ağıt yakarsın,
..

Dar gününde darda zorda kalınca,
Çile çekilirmiş başa gelince,
Ağlarsa tek anam ağlar ölünce,
Dostlar ağlar düşman güler ne fayda.

Düzen böyle gerçek bu dur bilinen,
İşim olmaz nankör hesat kulunan,
..

Ayrılık denen şey ki ne mesafe ne mekân,
Ayrılık öyle şey ki arada geçen zamân!
Geçer...geçmez sanırsın, özlem neymiş tanırsın
Düşman başına, düşman! ..Öyle deeert, öyle yaman



..