Düşlerimi göremez oldum astırdın beni kalbine,mahrum kaldım kalbine
Bana sadece kurduğum hayallerin arkasından bakmak kalır
Mabetimde sonsuz uçurum gibi yürürüm ulaşılmaz sonunda kaybolurum
Yıpranmışlığımdan bellidir canımın kayboluşu
Gördüm insanları
Akıllarını yitirmiş
Mantıklarını kaybetmiş
Ölmüş bedenleri
Kendilerini unutmuşlar
Bulunmaz hayat felsefeleri bitmez döngüye girmiş Eriyen beyinlerini geri aramamışlar
Fark etmezler yaşadıklarını İşitmezler duyduklarını
Bitmek bilmeyen şakalarımın altındadır gerçekliklerim Sevdiğimdendir konuşamadıklarım
Bunlar son olur umarım,intihar mektuplarım
Şimdi işkence çeker gibi bakarım gözlerine Gözlerimden hüzün akar söyleyemediğim sözlerime
Dokunsan uçar
Çeksen yırtılır vaziyetteyim
Korksam bayılır
Vursan ölür haldeyim
Ben senin için hayatımdan sefil olmuş,kor kalmışım Gelemeyen zamana mı geçemeyen vakte mi üzüleyim bilemiyorum artık
Dönemem geri artık bakamam aşağı
Duygu besleyemiyorum artık gittiğin yerde
Gittiğinden beridir ölüyorum
Kanımın son damlasının bitti zaman gömülüyorum hissettiğin yerde...
Kayıt Tarihi : 25.10.2025 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!