Düşlerden uyanınca yalnız,
Tek başına bakarken hayata,
Hep yanında bekleyen,
Bir sevda var olmalı mı,
Buğulanmış bir göz,
Duygu yüklü bir gönül,
Aşka koşan bir yürek,
Her an yanında bulunmalı mı.
Gün batımları yaşarken,
Yakarışa geçer tüm kainat,
Tebessümle bakan bir çift göz,
Herdem bakışmalı mı?
Sonbahar yaklaşırken
Solan yapraklar tek tek düşerken yere,
Toprak her gün yaklaşırken,
Kışa, beyaz karlara seslenmeli mi?
Çıkarken merdivenleri tek tek,
Çarpıyor sevdanla bir tek yürek,
Ellerinde bir gül yüzde tebessüm,
Senin için her gün beklemeli mi?
Şimdi vuslat vakti,hayatın son demi,
Uyanan gönüllerin mahşeri,
Uzanmak sonsuza yalnız,
Bu yolculukta tek başına ve sensiz.
Farettin ÇAKAL0307
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta