Düşler Sokağı Şiiri - Ayhan Fera

Evlerin usulca uzandığı sokak
Adeta gizlemiştir kendini
Kaldırımların ardına
Ve seslendikçe ay
Düş sokağı bulur kendini
Sözlerin kıyısında
Sokak bir çocuk gibidir
Sessiz ve mert
Baktıkça evlerin kaderine
Bulur kendini öksüz
Bir yaşam
Düşler sokağıdır burası
İstanbul'un kaderi gibi
Dünden bugüne uzanır
Ölüme uzanır gibi
Her başını alıp gittiğinde
Uğurlar seni
Eski evli yeni kalpler
Ve her sokakta
Bir imza bırakır aşk
Evlerin kaderi gibi
Sokak arasında
Bir yaşam beklerken
Ve beklerken
Yağar aniden usulca
Bir kar
Beyaz ve temiz
Bir sayfa açılırken
Sevgiye
Hep aydınlıktır düşler sokağı
Tıpkı yüzün gibi
Hep gece düşer
Sokağın karanlık yalnızlığına
Ve geçerken bir eskici
Umutsuzca arar
Kırık kalbini
Umudu arar gibi
Söker bir film şeridi gibi
Seni de kalbinin
En güzel yerinden
İşte burası
Düşler sokağı
Ben de bekçisiyim
Kaldırımların
Tıpkı sade yanı gibi
Geçer üstümden insanlar
İmza toplar gibi
Toplar adımların
Yalnızlığını