Sevmiyorum insanların halini.
İçimden hep ağlamak geliyor.
Neyim varsa yitirdim birer, birer.
Ne sağlık, ne sevinç, ne umut.
Geriye kaldı elemle keder.
Düşman oldu dost bildiğim insanlar.
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta