Kahraman şövalyeler yarattık kendimize
Birbirine değen sıcak dost eller düşledik
Yüreğimizi ısıtan bir gülüşü özledik
Sonra;
Kara yeller kopardı sığınağımızdan
Düş kulemizin penceresinden düşerken
Acılar kanatsız bıraktı bizi.
Çakıldık toprağa bir taş gibi
Öldük hayallerimiz gibi.
(Ayvalık-Mayıs 2000)
Petek IşıkKayıt Tarihi : 7.4.2003 17:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!