Yokluğumun ortasındaki o büyük izsin,
Sandığında sakladığın yemeni gibi
Bana armağan ettiğin kitabı açınca
Dökülen kurumuş gül yaprağı anılar!
Bir krater gölünün yüzeyine damlayan
Zamansız yağan yağmurların eziyeti gibisin
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
