Dün gece seni ben, düşümde gördüm,
İnce bir libasla, mutlu koynumda.
Spartaküs gibi; asi ve hürdüm,
Zincirin rağmına, duran boynumda.
Düşlerim ve gerçek, birbirine zıt,
İki düşman kardeş, aynı bedende.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Şairin acısı,şiirin sancısına nüks etmiş ve bunu o kadar ince işleemissiniz ki yerli yerinde her kelime
Tebrik ediyorum yine güzeldi
Kelimeler pırıl-pırıl, yani aslında
bir beyan ustalığı var..
Kalpten çıkan manalar hayale girdiğinde
hemen bir sebep tahtında manaya suret
veriyor. İşte burada tasarlanan manaya
giydirdiğiniz libas çok önemli, bunu sayın
Alan Adam da tüm ihtişamıyla görebiliyorsunuz
Yani kelimeler çok güzel seçiliyor.
TEBRİKLERİMİ SUNARIM SAYIN ADAM.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta