Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Sana sunulmamış bir ben vermekti
en büyük düşüm! Düşüm kurumuş
senin sevdiğin çocukmuş, alışırdım
bir çocuğa senin için çalışırdım...
...
en çok o cocukluğunu sevmiştim
san ki ayrı yerde aynı kaderi paylaşan yetimler gibiymişiz meğer
kim büyüttü seni çocuk
kim koydu yüreğine bunca hırsı
hangi ihtiras seni çocukluğundan etti
sen çok büyümüşsün
büyümemeliydin çocuk
unutma ki
senin gibi bir çocuğa yaşatıyorsun
çektiğin bütün acıları
kader işte bu
bir yanı yıkıkları birbirine ezdiren
ben buna derim nankörlük
bağrıma bastığım çocuk tarafından hançerlenmek
bak nasıl tanıyoruz birbirimizi
nasıl da acı çektiriyoruz
yetim çocukluğumuza
yine güldürdün dosta düşmana
yine değiştin beni oyuncağı bol çocuklara
...
saygılar
kutluyorum şiirin şairini
Sana sunulmamış bir ben vermekti
en büyük düşüm!
............................................
...................................................
dünyaları verirdin şair.....düşsel de olsa...
içimizde kalan bir çok kırıntının kaleme yansıması değilmidir bu düş....tebrikler.....
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta