BAHARA ÇEKİLEN NEFES GİBİ
Durulmak için önce karışmak gerekir
Ama kaybolmadan, köpürmeden
Bir kaba, bir kaşığa takılırsan
Dönersin hep aynı girdapta.
Karıştıran eli, çırpan sesi...
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Teşekkür ederim.
Gecenin sonuna Günaydın gibi bir mesaj ''Uyanmışlığın farkına varmak''
:)
Mesele artık uyanmaktır !
Uyanmışlığın farkına varmaktır velhasıl
Emeğinize yüreğinize sağlık
Teşekkür ederim.
Gecenin sonuna Günaydın gibi bir mesaj ''Uyanmışlığın farkına varmak''
:)
Sessizlikte sesini tanımak:
Durulmak, sadece sakinleşmek değildir; kendi sesini sessizlikte duymaktır.
Bu, derin bir içsel farkındalıktır.
Hem bireysel hem de toplumsal düzlemde ele alınabilir.
Sessizlik, çoğu zaman bastırılmış seslerin yankılandığı bir alandır.
Ve o yankı, insanın kendini tanıma yolculuğunda bir dönüm noktasıdır.
Simetriyi bozmak:
Damlanın çatlağı büyütmesi ve simetriyi bozması, değişimin kaçınılmazlığını ve belki de gerekliliğini anlatır. Simetri, düzenin ve alışılmışın temsilidir.
Ama bazen bir damla yeter, o düzeni sorgulatmak için.
Çatlak, yeni bir sesin doğum yeridir.
Uyanmak:
Şiirin sonunda durulmak yerini uyanmaya bırakır. Bu, bir farkındalık anıdır.
Simetriyi bozmuş, sessizlikte sesini duymuş bir damlanın aydınlanmasıdır.
Artık mesele durulmak değil; mesele uyanmaktır. Ve bu uyanış, şiirin en güçlü çağrısıdır.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta