Bir zamanlar fırtına idim, duruldum.
Cihana meydan okur iken, yoruldum.
Gençlik gitmez sandım ama yanıldım.
Ey ömrüm; ben hangi ara ihtiyar oldum...
***
Hayat sen ne de çok almışsın meğer vaktimi.
Ömür telaşı nasıl da engellemiş her şeyi görmemi.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta