Dünyada hayat yeni başlıyor
Bir suyun sakası olma vakti
Rüzgar kırık imanı aşlıyor
Bir kalbin tasası olma vakti
Kırık mızraplar yaralıyor bizi
Menekşeler kokusunu intişâr etti
Elimdeki nefretlerim çoktan ar etti
Hamiyetli değilmiş ikinci kişilik
Meziyetli insanlığım bundan kâr etti
Efsunlu hayat kadranım şimdi bembeyaz
Terazimin fer kefesi itibâr etti
Senin için diktiğim o fidan
Erişti yaza,ağaç olmakta
Martılar deryaya daldıktan sonra
Artık dinlenmek için yuva bulmakta
Nurlandı gökyüzü,güneş doğmakta
Ummanda bir bahçe bu,gönül almakta
Ah! Keşke güneş bulaşsaydı da ellerime
Isıtabilseydim seni bir buz küresiyle
(ocak-2001)
Ağlıyorum; bu ne hüzünlü parça!
Al ömrümü benim yerime harca!
(Samsun-1991)
İradene sahip çık,kov vesveseyi artık
Aklın gücünü kullan, İblis'in evini yık
Sözüme söz verdim taze laf olmayacağım diye
Lafıma söz veremedim af olmayacağım diye
Ortak olayım dedim intizârına
Selamını götürdüm dünden yarına
Kendine saygısı olsaydı her ferdin
Dünyada ne işi kalırdı derdin
(Samsun-1991)
Sadâkat gösteren yere saçıldı gülüm
Saçmalar sadağımızı tarümâr etti
Ümit konağımız ele satıldı gülüm
Hüzünler duygu pınarımızı nâr etti
Sadıkâne davranamadık vefasızca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!